Buenos Aires'e Son Ziyaret

10 Ocak günü sabah saatlerinde yaklaşık 1 ay önce Iguazu'ya gitmek için otobüse bindiğimiz Retiro terminaline geri döndük. İki aydır seyahat etmenin verdiği rahatlıktan olsa gerek Buenos Aires'e gelmeden önce kalacak bir yer ayarlamamıştık. Nasıl olsa yer vardır, diyerek daha önce kaldığımız hostele gittik. Ne bizim hostelde ne de Palermo civarındaki diğer bir-iki hostelde boş yer olduğunu görünce daha önce evlerinde 3 gece kaldığımız Paul ve Mariana'nın halihazırda iki misafir var ama gelirseniz başımızın üstünde yeriniz var şeklindeki davetlerine icabet etmeye karar verdik.

Dünyayı 6 yıl boyunca bisikletiyle dolaşan Paul'ün, bisikletli seyyahların dahil olduğu bir gruptan tanıştığı Karin ve Sem, bizden bir gün önce uçakla Yeni Zelanda'dan gelmişler. 2,5 yıl önce memleketleri İsviçre'den başladıkları yolculuklarını iki bisikletle karayolundan Singapur'a kadar devam ettirmiş, oradan bir yelkenliyle 45 gün boyunca dalgalarla boğuşarak Avusturalya'ya geçmişler. 10 ay Avustralya, 2 ay Yeni Zelanda'da pedal bastıktan sonra Güney Amerika maceralarına Buenos Aires'ten başlayan Karin ve Sem'in seyahati bizimkiyle yaklaşık aynı zamanda bitecek.

Akşam hep beraber Paul'ün bulduğu Caballito Mahallesi'ndeki küçük bir restauranta yemeğe gittik. 3 yaşlı amcanın tango çalıp söylediği mekandaki yemekler de, muhabbet de pek keyifliydi. Eve döndükten sonra da sohbete devam ettiğimiz için o kadar geç yattık ki, ertesi gün kalktığımızda saat 1'i geçiyordu. Beraber kahvaltı ettikten sonra önceki gün parasını verip yerimizi ayırttığımız hostele gitmek üzere Paul'lerden ayrıldık.

Garson kaç kere denediyse de hepimizi bir kareye sığdırmayı başaramadı...

Hosteldeki ikinci günümüzde Paul'lerden "İsviçreli çift gitti, isterseniz yine gelin" diye mesaj alınca, Deniz'in kırılan dolgusunu Buenos Aires'in Nişantaşı'sı denebilecek Palermo'daki bir diş kliniğinde yaptırmasının ardından üçüncü kez Chacabuco'nun yolunu tuttuk. O akşam Paul'lere domatesli pilav, yeşil fasulye, çoban salata ve barbunya pilaki yaptık. Özlemişiz, özellikle zeytinyağlı yemek çok iyi geldi... bir de yoğurt olsaydı!

Buenos Aires'e ikinci gelişimizde şehri daha çok sevdik. Bu sefer kursumuz olmadığı için sabah erken kalkmamız, bir yerlere yetişmemiz gerekmiyordu. Okullar tatil olduğundan insanların bir kısmı yaz tatiline çıkmıştı ve sokaklar sakindi, hava ise "şeker" gibiydi. Evlerinde iki gün daha geçirdikten sonra Paul ve Mariana'ya üçüncü ve sonuncu kez veda ederek bir sonraki durağımız Sao Paulo'ya uçmak üzere havaalanına gitmek için bindiğimiz taksiyle Arjantin'deki son yolculuğumuzu yapıyorduk ve içimiz biraz buruktu...

Barış Pala